ماهی ما امروز مرد. 7 سال پیش از وقتی آمده بودیم این خونه داشتیمش. دیدم خوب نیست بعد 7 سال زندگی زیر یک سقف، همین جوری بمیره و تموم. گفتم
یکم در باره اش بنویسم. این که دیگه برای خودش شخصیتی بود و اصلن چند سالی
سر سفره هفت سین هم نبود.. جزء اعضای خانواده محسوب می شد. چیز زیادی نمی خواست. یک روز در میون آبش رو عوض می کردیم و دو وعده در روز هم بهش از خمیر نون می دادیم. خدابیامرز بربری رو خیلی دوست داشت .. اولین علامت بیماریش این بود که قادربه هضم غذاش نبود. بعد، یک چند روزی بود که غذا نمی خورد، و بدنش ورم کرده بود. کل مریضی و مرگش به پنج روز نکشید. و امروز صبح ما بردیمش توی باغچه، کنار درخت نارنج کوچیکه چالش کردیم. یادش گرامی
