حافظانه

	به جان پیر خرابات و حق صحبت او که نیست در سر من جز هوای خدمت او
	بهشت اگر چه نه جای گناهکاران است بیار باده که مستظهرم به همت او
	چراغ صاعقه آن سحاب روشن باد که زد به خرمن ما آتش محبت او
	بر آستانه میخانه گر سری بینی مزن به پای که معلوم نیست نیت او
	بیا که دوش به مستی سروش عالم غیب نوید داد که عام است فیض رحمت او
	مکن به چشم حقارت نگاه در من مست که نیست معصیت و زهد بی مشیت او
	نمی‌کند دل من میل زهد و توبه ولی به نام خواجه بکوشیم و فر دولت او
	مدام خرقه حافظ به باده در گرو است مگر ز خاک خرابات بود فطرت او

زیباترین خطر کردن از دست دادن است

دلبسته ي کفشهایم بودم. کفش هايي که يادگار سال هاي نو جواني ام بودند

دلم نمي آمد دورشان بيندازم .هنوز همان ها را مي پوشيدم

اما کفش ها تنگ بودند و پایم را مي زدند

قدم از قدم اگر بر مي داشتم زخمی تازه نصیبم مي شد

سعي مي کردم کمتر راه بروم زيرا که رفتن دردناک بود

================================

مي نشستم و زانوهایم را بغل مي گرفتم

و مي گفتم:چقدر همه چیز دردناک است

چرا خانه ام کوچک است و شهرم و دنيایم

مي نشستم و می گفتم : زندگیم بوي ملالت مي دهد و تکرار

==============================

.می نشستم و می گفتم:خوشبختي تنها يک دروغ قديمي است

می نشستم و به خاطر تنگی کفشهایم جایی نمیرفتم

قدم از قدم بر نمیداشتم .. می گفتم و می گفتم

=========================

......... پارسايي از کنارم رد شد

عجب ! پارسا پا برهنه بود و کفشی بر پا نداشت

مرا که ديد لبخندي زد و گفت: خوشبختي دروغ نيست

اما شايد تو خوشبخت نشوي زيرا خوشبختي خطر کردن است

و زيباترين خطر..... از دست دادن

==============

تا تو به اين کفش هاي تنگ آويخته اي ....برایت دنيا کوچک است و زندگي ملال آور

.جرات کن و کفش تازه به پا کن.شجاع باش و باور کن که بزرگتر شده اي

==============

رو به پارسا کردم ، پوزخندی زدم و گفتم

اگر راست مي گويي پس خودت چرا کفش تازه به پا نمي کني تا پا برهنه نباشي؟

==============

پارسا فروتنانه خنديد و پاسخ داد :من مسافرم و تاوان هر سفرم کفشی بود

که هر بار که از سفر برگشتم تنگ شده بود و

پس هر بار دانستم که قدري بزرگتر شده ام

==============

هزاران جاده را پيمودم و هزارها پاي افزار را دور انداختم

تا فهميدم بزرگ شدن بهايي دارد که بايد آن را پرداخت

حالا دیگر هيچ کفشی اندازه ي من نيست

======

وسعت زندگی هرکس به اندازه ی وسعت اندیشه ی اوست

------------------

سر تا پاي‌ خودم‌ را كه‌ خلاصه‌ مي‌كنم، مي‌شوم‌ قد يك‌ كف‌ دست‌ خاك‌

كه‌ ممكن‌ بود يك‌ تكه‌ آجر باشد توي‌ ديوار يك‌ خانه

يا يك‌ قلوه‌ سنگ‌ روي‌ شانه‌ يك‌ كوه

يا مشتي‌ سنگ‌ريزه، ته‌ته‌ اقيانوس؛

يا حتي‌ خاك‌ يك‌ گلدان‌ باشد؛ خاك‌ همين‌ گلدان‌ پشت‌ پنجره

يك‌ كف‌ دست‌ خاك‌ ممكن‌ است‌ هيچ‌ وقت

هيچ‌ اسمي‌ نداشته‌ باشد و تا هميشه، خاك‌ باقي‌ بماند، فقط‌ خاك

اما حالا يك‌ كف‌ دست‌ خاك‌ وجود دارد كه‌ خدا به‌ او اجازه‌ داده‌ نفس‌ بكشد

ببیند، بشنود، بفهمد، جان‌ داشته‌ باشد.

يك‌ مشت‌ خاك‌ كه‌ اجازه‌ دارد عاشق‌ بشود،

انتخاب‌ كند، عوض‌ بشود، تغيير كند

واي، خداي‌ بزرگ! من‌ چقدر خوشبختم. من‌ همان‌ خاك‌ انتخاب‌ شده‌ هستم

همان‌ خاكي‌ كه‌ با بقيه‌ خاك‌ها فرق‌ مي‌كند

من‌ آن‌ خاكي‌ هستم‌ كه‌ خدا از نفسش‌ در آن‌ دميده

من‌ آن‌ خاك‌ قيمتي‌ام

که می خواهم تغییر کنم......... انتخاب‌ کنم

وای بر من اگر همین طور خاك‌ باقي‌ بمانم

الهی توفیقم ده که بیش از طلب همدردی, همدردی کنم..

بیش از آنکه مرا بفهمند, دیگران را درک کنم

پیش از آنکه دوستم بدارند, دوست بدارم

زیرا در عطا کردن است که می ستانیم و در بخشیدن است که بخشیده می شویم ی

 

http://payambaresaba.blogfa.com/

نشانه ای از نوعی دیگر

برای سال 1392

برای اتفاقات جدید زندگیم

ملاقاتم با "زرین دهان*" و تغییر عملی مسیر رشد و خودشناسیم

 

آیه :

لایسمعون حسیسها و هم فی ما اشتهت انفسهم خالدون" انبیا 102"

آیه قبلی:

ان الذین سبقت لهم من الحسنی اولئک عنها مبعدون

 

 

من خوشحالم ازاینکه توی مسیری که توی بعد وسیعتریه قرار گرفته ام

و شکرش می کنم

و ازش می خوام کمکم کنه "آدم" ی که باید باشم، باشم و بهتر همه چیز رو درک کنم

آمین

زرین دهان: برگرفته از شخصیتی در کتاب "نرگس و زرین دهان" هرمان هسه *
 

Mystère des yeux

les yeux, ils montrent tout!

شخصیت!

شخصیت: تعریف

به چه کسی واژه "متشخص" اطلاق می شود، و چرا؟

مثلا واژه "لیدی" یا "جنتلمن"، آقا یا خانوم، دقیقا چه کسانی توی این تعریف قرار می گیرند؟

.

.

این که بلند نخندی، بلند بلند حرف نزنی، شوخی با استفاده از کلمات بازاری نکنی، دایره لغاتت خالی از لغات بی ادبی/ ناموسی باشه،  پشت میز درست بشینی.. ، با وقار و متانت راه بری، کارایی که باعث جلب توجه می شن نکنی -مثلا واسه  بالا رفتن از پله برقی از اونی استفاده نکنی که داره می آد پایین- و.. و ..

ولی من دارم  کم کم به فرهنگ خارجکولی ها علاقه مند میشم که کودک درونشون رو محدود به تعریف های خوشایند اجتماعی نمی کنن. البته می دونم که همه کار رو همه جا نمی شه کرد! ولی اگه یه وقت دیدین دختری با قیافه خیلی عادی و ظاهر -مثلا!- با شخصیت، همه کارایی که اون بالا گفتم می کنه بدونین منم که دارم از زندگیم لذت می برم

...

قهرمان عملی به زبان ساده

به صحبت های فیلیپ زیمباردو گوش می کردم، خیلی خیلی برام جالب بود
  اینها درس خوندن ما هم خوندیم!
به سادگی، قهرمان رو تعریف میکنه. وتازه با گوشت و پوست و استخونت معنای عملی این واژه روعلی رغم سادگی ظاهری درک می کنی

سنگینی تحمل ناپذیر هستی

خنده دار، عجیب و کمی بیش از حد توانمه! هر جا هستم یه سری آدم های عجیب و غریب هستن که می آن و مغز من رو می کوبن و بدون اینکه من بخوام دست خودشونو رو می کنن و .. به سلامت

من بسّمه ای کائنات.. تحمل این همه پیچیدگی و رنج مواجهه با حقیقت آدمها (از جمله خودم) رو ندارم

 

...