صدای سکوت

آرش نراقی در دو نوع سکوت در روابط بینا شخصی معتقده: دو مدل سکوت بین دو فرد (افراد) وجود داره. سکوت آزارنده و برنده- جدا کننده؛ و سکوت دل انگیز و پر کننده، همراه با تبادل قوی انرژی. نوع اول وقتی قابل تجربه است که افراد پیوند روحی قابل توجهی با هم ندارند و تنها چیزی که بهم پیوندشون می ده کلام در اون لحظه است. در نتیجه با قطع اون ارتباط، حضور فرد آزارنده است. مثل نادیده گرفته شدن می مونه. اما از طرفی سکوتی که بین افراد با قرابت روحی هست، زلال، و جاریه. مثل یک راه ارتباطی می مونه که هزار رشته است. بدون کلام کلی مفاهیم- ارزشهای خاص بدون اینکه در حصار کلام و لغات قرار بگیرند رد و بدل می شه بطوریکه حتی شکستن این سکوت بین افرادی که حس محرمیت روحی دارن باعث بهم خوردن اون آرامش عمیق میشه

تجربه های مشابه داره زیاد می شه
:-)