شرافت داشتن یا نداشتن

تنها بودن سخته

حتی اگه خدا باشی

..

دلم خیلی گرفته. توی این 10 سالی که  دارم دور از خونواده ام زندگی می کنم آدمهای زیادی رو شناختم. با اخلاقها و پیچیدگی های متفاوت. همه ما وجه مشترکمون اینه که "نیاز" داریم

جز نیازهای اولیه ما به محبت، به توجه، به عزت نفس، به امنیت و به "خوب دیده شدن" نیاز داریم. به خاطر این نیازهامون، کارای عجیب و غریبی هم ممکنه ازمون سر بزنه. خودخواهی هامون باعث بشه همدیگه رو درک نکنیم، پیچیدگیهای رفتاری که طبیعتا از پس تاریخچه زندگیمونه رو درک نکنیم. همدیگه رو متهم کنیم و ..داستان تنازع بقا

 

من تازه فهمیدم که زندگی چه قدر عجیب و پیچیده است. تازه دارم یاد می گیرم که جدا از محیط و برداشتهای عمومی، زندگی کنم و برای خودم زندگی کنم

هر عامل مزاحمی هم که اطرافم هست رو نادیده بگیرم و عبور کنم

من تازه یاد گرفتم که "خوب" بودنم لزوما نیازی به تایید دیگران نداره. دو تاییمون یعنی خودم و وجدانم برای این "خوبی" مسئولیم

من یاد گرفتم جغرافی تاثیر زیادی توی حس و نزدیکی روحی آدمها به هم نداره. چ

توی این 10 سال آدمهایی رو دیدم که با پرهیزکاری، خلوص خودشونو ثابت کردن. یه لذتهای خاصی دارن توی زندگیشون که با همون احساس کامل خوب بودن دارن. بهشون اون مدل زندگی و پرهیز و دنباله روی از دین نشسته. با این آدمها شبها و روزها گذروندم، دوستی کردم.. زندگی کردم

در عین حال، آدمهای خیلی معمولی و "آسون گیر"ی رو هم می شناسم که برای خواسته ها و نیازهاشون دنبال توجیه دین و آیین نیستن. دنبال پرهیز هم نیستن. جالب اینحاست که خیلی هاشون خیر زیادی می رسونن واز اونجایی که پرهیزی نکردن که باعث غرور و توهم "برحق" بودنشون  باشه، بی"عقده" تر و در نتیجه بی آزار ترن

 

بعد این مدت فهمیدم که "خوبی" اینه که ضعف ها، مشکلات و نارسایی های زندگی برامون بهانه ای نشه برای تلافی بر سر دیگران. سعی کنیم بی آزار باشیم. سعی کنیم سعه صدر داشته باشیم. جز خوبی نگیم و جز خوبی نخواهیم

سعی کنیم  با رقیب، دشمن، یا بد خواهمون هم مطابق با اساس اخلاقی رفتار کنیم. "خود کوچک آسیب پذیر درونمون" رو هم آزار ندیم و بهش فرصت تجربه و خطا بدیم

از نظر من حق الله و حق النفس زیر گروه حق الناسه. و کسی که حق الناس رو رعایت کنه (از اون فاحشه جزئی خیابونهای ساحلی گرفته تا پاپ) در واقع خواهی نخواهی حق النفس و حق الله رو هم در بر گرفته.

 

چه راست گفته زرتشت 

شریف ترین دلها دلی است که اندیشه آزار کسان در آن نباشد