یک کرگدن جوان، تنهایی توی جنگل می رفت ...
دم جنبانکی که همان اطراف پرواز می کرد ، او را دید و از او پرسید : چرا تنهاست ؟!
کرگدن گفت : همه ی کرگدن ها تنها هستند... ...
دم جنبانک گفت : یعنی تو یک دوست هم نداری ؟!
کرگدن پرسید : دوست یعنی چی؟!
دم جنبانک گفت : دوست ، یعنی کسی که با تو بیاید ، دوستت داشته باشد و به تو کمک بکند ...
کرگدن گفت : نه امکان ندارد ، کرگدن ها نمی توانند با کسی دوست شوند.
دم جنبانک گفت : اما پشت تو می خارد ... لای چین های پوستت پر از حشره های ریز است ... یکی باید پشت تو را بخاراند ...
یکی باید حشره های تو رو بردارد .
کرگدن گفت : اما من نمی توانم با کسی دوست شوم ! پوست من خیلی کلفت است همه به من می گویند : " پوست کلفت " ...
دم جنبانک گفت : اما دوست عزیز ! دوست داشتن به قلب مربوط می شود نه ، به پوست ...
کرگدن گفت : من که قلب ندارم ! من فقط پوست دارم ...
دم جنبانک گفت : این امکان ندارد ! همه قلب دارند ...
کرگدن گفت : کو ، کجاست ؟! من که قلب خودم را نمی بینم ...
دم جنبانک گفت : خوب چون از قلبت استفاده نمی کنی ،
قلبت را نمی بینی ، ولی من مطمئنم که زیر این پوست کلفت یک قلب نازک داری ...
کرگدن گفت : نه من قلب نازک ندارم ، من حتما یک قلب کلفت دارم !
دم جنبانک گفت : نه تو حتما یک قلب نازک داری چون به جای این که
دم جنبانک را بترسانی به جای این که لگدش کنی ، به جای این که دهن گشاد و گنده ات را باز کنی و آن را بخوری ، داری با آن حرف می زنی ...
کرگدن گفت : خوب این یعنی چی ؟!
دم جنبانک گفت : وقتی یک کرگدن پوست کلفت ، یک قلب نازک دارد ، یعنی چی ؟!
یعنی این که می تواند دوست داشته باشد یعنی می تواند عاشق شود ...
کرگدن گفت : این ها که میگی یعنی چی؟!
دم جنبانک گفت : یعنی ... صبرکن روی پوست کلفت و قشنگت بنشینم ..... بگذار...
کرگدن چیزی نگفت یعنی داشت دنبال یک جمله ی مناسب می گشت ... فکر کرد بهتر است همان جمله ی اولش را بگوید ...
اما دم جنبانک پشت کرگدن نشسته بود و داشت پشتش را می خاراند . داشت حشره های ریز لای چین پوستش را بر می داشت !
کرگدن احساس کرد چقدر خوشش می آید ... اما نمی دانست از چه خوشش می آید !
کرگدن گفت : اسم این دوست داشتن است ؟!
اسم این که من دلم می خواهد تو روی پشت من بمانی و مزاحم های کوچولوی پشتم را بخوری ؟!
دم جنبانک گفت : نه اسم این نیاز است ... من دارم به تو کمک می کنم و تو از اینکه نیازت بر طرف می شود احساس خوبی داری !
یعنی احساس رضایت می کنی اما دوست داشتن از این مهم تر است ...
کرگدن نفهمید که دم جنبانک چه می گوید !
روزها گذشت ... روزها ، هفته ها ، و ماه ها و دم جنبانک هر روز می آمد و پشت کرگدن می نشست ... هر روز پشتش را می خاراند و حشره های کوچک و مزاحم را از لای پوستش کلفتش بر می داشت و کرگدن هر روز احساس خوبی داشت ...
یک روز کرگدن به دم جنبانک گفت : به نظر تو این موضوع که کرگدنی از
این که دم جنبانکی پشتش را می خاراند و حشره های مزاحمش را می خورد احساس خوبی دارد برای یک کرگدن کافی ست ؟!
دم جنبانک گفت : نه کافی نیست !
کرگدن گفت : درست است کافی نیست ... چون من حس می کنم چیزهای دیگری هم دوست دارم ... راستش من بیشتر دوست دارم تو را تماشا کنم ....
دم جنبانک چرخی زد و پرواز کرد ... چرخی زد و آواز خواند جلوی چشم های کرگدن ، کرگدن تماشا کرد و تماشا کرد و تماشا کرد ... اما سیر نشد !
کرگدن می خواست همین طور تماشا کند !
کرگدن با خودش فکر کرد : این صحنه ، قشنگترین صحنه ی دنیاست و این دم جنبانک ، قشنگترین دم جنبانک دنیا و او خوشبخترین کرگدن دنیا ... وقتی که کرگدن به اینجا رسید احساس کرد که یک چیز نازک از چشمش افتاد !
کرگدن ترسید و گفت : دم جنبانک ! دم جنبانک عزیزم !
من قلبم را دیدم ... همان قلب نازکم را که می گفتی !
اما قلبم از چشمم افتاد ... حالا چه کنم ؟!
دم جنبانک برگشت و اشک های کرگدن را دید ... آمد و روی سر او نشست و گفت : غصه نخور دوست عزیز ، تو یک عالم از این قلبهای نازک داری !
کرگدن گفت : راستی این که کرگدن دوست دارد دم جنبانکی را تماشا کند و ، وقتی تماشایش می کند قلبش از چشمش می افتد یعنی چی ؟!
دم جنبانک چرخی زد و گفت : یعنی اینکه کرگدن ها هم عاشق می شوند !
کرگدن گفت: عاشق یعنی چی ؟!
دم جنبانک گفت : یعنی کسی که قلبش از چشم هایش می چکند !
کرگدن باز هم منظور دم جنبانک را نفهمید ،
اما دوست داشت دم جنبانک باز حرف بزند ... باز پرواز کند و باز او تماشایش کند و باز قلبش از چشم هایش بیفتند ...
کرگدن فکر کرد : اگر قلبش همین طور از چشم هایش بریزد ، یک روز حتما قلبش تمام می شود !
آن وقت لبخند زد و با خودش گفت : من که اصلا قلب نداشتم !
حالا که دم جنبانک به من قلب داد چه عیبی دارد ؟!
بگذار تمام قلبم را برای او از چشم هایم بریزم
...
عرفان نظر آهاری
دم جنبانکی که همان اطراف پرواز می کرد ، او را دید و از او پرسید : چرا تنهاست ؟!
کرگدن گفت : همه ی کرگدن ها تنها هستند... ...
دم جنبانک گفت : یعنی تو یک دوست هم نداری ؟!
کرگدن پرسید : دوست یعنی چی؟!
دم جنبانک گفت : دوست ، یعنی کسی که با تو بیاید ، دوستت داشته باشد و به تو کمک بکند ...
کرگدن گفت : نه امکان ندارد ، کرگدن ها نمی توانند با کسی دوست شوند.
دم جنبانک گفت : اما پشت تو می خارد ... لای چین های پوستت پر از حشره های ریز است ... یکی باید پشت تو را بخاراند ...
یکی باید حشره های تو رو بردارد .
کرگدن گفت : اما من نمی توانم با کسی دوست شوم ! پوست من خیلی کلفت است همه به من می گویند : " پوست کلفت " ...
دم جنبانک گفت : اما دوست عزیز ! دوست داشتن به قلب مربوط می شود نه ، به پوست ...
کرگدن گفت : من که قلب ندارم ! من فقط پوست دارم ...
دم جنبانک گفت : این امکان ندارد ! همه قلب دارند ...
کرگدن گفت : کو ، کجاست ؟! من که قلب خودم را نمی بینم ...
دم جنبانک گفت : خوب چون از قلبت استفاده نمی کنی ،
قلبت را نمی بینی ، ولی من مطمئنم که زیر این پوست کلفت یک قلب نازک داری ...
کرگدن گفت : نه من قلب نازک ندارم ، من حتما یک قلب کلفت دارم !
دم جنبانک گفت : نه تو حتما یک قلب نازک داری چون به جای این که
دم جنبانک را بترسانی به جای این که لگدش کنی ، به جای این که دهن گشاد و گنده ات را باز کنی و آن را بخوری ، داری با آن حرف می زنی ...
کرگدن گفت : خوب این یعنی چی ؟!
دم جنبانک گفت : وقتی یک کرگدن پوست کلفت ، یک قلب نازک دارد ، یعنی چی ؟!
یعنی این که می تواند دوست داشته باشد یعنی می تواند عاشق شود ...
کرگدن گفت : این ها که میگی یعنی چی؟!
دم جنبانک گفت : یعنی ... صبرکن روی پوست کلفت و قشنگت بنشینم ..... بگذار...
کرگدن چیزی نگفت یعنی داشت دنبال یک جمله ی مناسب می گشت ... فکر کرد بهتر است همان جمله ی اولش را بگوید ...
اما دم جنبانک پشت کرگدن نشسته بود و داشت پشتش را می خاراند . داشت حشره های ریز لای چین پوستش را بر می داشت !
کرگدن احساس کرد چقدر خوشش می آید ... اما نمی دانست از چه خوشش می آید !
کرگدن گفت : اسم این دوست داشتن است ؟!
اسم این که من دلم می خواهد تو روی پشت من بمانی و مزاحم های کوچولوی پشتم را بخوری ؟!
دم جنبانک گفت : نه اسم این نیاز است ... من دارم به تو کمک می کنم و تو از اینکه نیازت بر طرف می شود احساس خوبی داری !
یعنی احساس رضایت می کنی اما دوست داشتن از این مهم تر است ...
کرگدن نفهمید که دم جنبانک چه می گوید !
روزها گذشت ... روزها ، هفته ها ، و ماه ها و دم جنبانک هر روز می آمد و پشت کرگدن می نشست ... هر روز پشتش را می خاراند و حشره های کوچک و مزاحم را از لای پوستش کلفتش بر می داشت و کرگدن هر روز احساس خوبی داشت ...
یک روز کرگدن به دم جنبانک گفت : به نظر تو این موضوع که کرگدنی از
این که دم جنبانکی پشتش را می خاراند و حشره های مزاحمش را می خورد احساس خوبی دارد برای یک کرگدن کافی ست ؟!
دم جنبانک گفت : نه کافی نیست !
کرگدن گفت : درست است کافی نیست ... چون من حس می کنم چیزهای دیگری هم دوست دارم ... راستش من بیشتر دوست دارم تو را تماشا کنم ....
دم جنبانک چرخی زد و پرواز کرد ... چرخی زد و آواز خواند جلوی چشم های کرگدن ، کرگدن تماشا کرد و تماشا کرد و تماشا کرد ... اما سیر نشد !
کرگدن می خواست همین طور تماشا کند !
کرگدن با خودش فکر کرد : این صحنه ، قشنگترین صحنه ی دنیاست و این دم جنبانک ، قشنگترین دم جنبانک دنیا و او خوشبخترین کرگدن دنیا ... وقتی که کرگدن به اینجا رسید احساس کرد که یک چیز نازک از چشمش افتاد !
کرگدن ترسید و گفت : دم جنبانک ! دم جنبانک عزیزم !
من قلبم را دیدم ... همان قلب نازکم را که می گفتی !
اما قلبم از چشمم افتاد ... حالا چه کنم ؟!
دم جنبانک برگشت و اشک های کرگدن را دید ... آمد و روی سر او نشست و گفت : غصه نخور دوست عزیز ، تو یک عالم از این قلبهای نازک داری !
کرگدن گفت : راستی این که کرگدن دوست دارد دم جنبانکی را تماشا کند و ، وقتی تماشایش می کند قلبش از چشمش می افتد یعنی چی ؟!
دم جنبانک چرخی زد و گفت : یعنی اینکه کرگدن ها هم عاشق می شوند !
کرگدن گفت: عاشق یعنی چی ؟!
دم جنبانک گفت : یعنی کسی که قلبش از چشم هایش می چکند !
کرگدن باز هم منظور دم جنبانک را نفهمید ،
اما دوست داشت دم جنبانک باز حرف بزند ... باز پرواز کند و باز او تماشایش کند و باز قلبش از چشم هایش بیفتند ...
کرگدن فکر کرد : اگر قلبش همین طور از چشم هایش بریزد ، یک روز حتما قلبش تمام می شود !
آن وقت لبخند زد و با خودش گفت : من که اصلا قلب نداشتم !
حالا که دم جنبانک به من قلب داد چه عیبی دارد ؟!
بگذار تمام قلبم را برای او از چشم هایم بریزم
...
عرفان نظر آهاری
No comments:
Post a Comment